Grinnik, de ervaring komt van het nakijken van opnames bij BDL en NK, elke dag 14 uur video, op een snelheid van 60x (een seconde per minuut video). Dan leer je op flitsen letten, en die herkennen. Dat wordt een sport. Je ziet in een tiende seconde of het een eend of een hoentje is, dat door de loop gaat. Of het verschil tussen rietstengels, die door de wind, of door een hoentje bewegen. Het leukst was een "Plons-IJ" herkennen op beelden van de overzichtscam van BDL. Zo'n plons duurt een seconde. Bij het nakijken zie je die dus op éen van de 25 frames per seconde. Dat is een helder flitsje, en net wat anders als een plaatselijke windvlaagje. Bij dat soort werk knipper je ook niet met beide ogen tegelijk. :- ) Moeilijker wordt het bij harde wind. Dan beweegt en rimpelt alles flitsend voorbij in een razende chaos. Dat is echt lachen. Je leert dan door bij twijfel even te stoppen. Vaak is het dan niks, maar soms een vogel. Zo leer je aparte bewegingen herkennen in die chaos. Het was echt een sport, heel bizar.
Ook leer je, dat "zien" in feite een psychologisch verschijnsel is, waabij je leert om door interpretatie van wat je ziet, te herkennen wat je ziet. Ik maakte bijvoorbeeld foto's van "Flits-IJ's" op de video's, en was verbaasd over hoe weinig je zag. Het waren hooguit 2-3 frames, waarop de ijsvogel niet eens te herkennen was, ook de kleur niet. Je wist blijkbaar dat het een ijsvogel was, door zijn grootte, zijn snelheid, en de hoogte boven het water. Maar op de foto's herkende je niets, ook bij uitvergroten niet. Blijkbaar zorgen je hersens ervoor dat je een vliegbeweging ziet. En door de positie van de vogel op die drie frames, denk je ook de golfbewegingen tijdens het vliegen te zien. Die maakt de ijsvogel in werkelijkheid ook, maar dat staat absoluut niet op die beelden.
Anke blijft menen, dat het hierboven waarschijnlijk om 4 ijsvogels gaat. Het duurt hooguit anderhalve seconde tussen het verdwijnen uit beeld naar rechts, en het opnieuw in beeld komen vanaf links op hoge snelheid (weer naar rechts gaand.). Maar de ijsvogel is zeer wendbaar, en kan heel snel versnellen. Ik denk dat het dezelfde twee zijn, die een bochtje gemaakt hebben. Ik zou de vleugel wel kunnen uitvergroten, maar weet al van te voren al, dat je daar niets op ziet. Voor zoiets moet je beelden met een hogere resolutie hebben, en met een zeer hoge frame-rate. Pas dan zie je echt wat. Blijft leuk om er over te discussieren. Kleine details maken soms veel verschil.
Inloggen
Help
Zoeken
